Hvordan få helsesektoren til å bli en veldrevet sektor...eller er det egentlig mulig?

[The Avatar]

Dette med nedsnakking eller framsnakking av arbeidsplassen er eigentleg ikkje eit stort tema. Det er sjølvsagt vanskeleg å få folk til å ville jobbe i ein sektor som det berre blir snakka negativt om, men det er heller ikkje så lett å behalde folk i ein sektor som alle snakker fint om utan at det er ein bra arbeidsplass.
Det hjelp ikkje å berre framsnakke arbeidsplassen, ein må også gjere arbeidsplassen så god at folk gjerne framsnakkar arbeidsplassen sin.

 

Når det gjeld spørsmålet om korleis ein skal få ordentleg drift i helsesektoren så handlar det om at ein må velge mellom å behalde dagens struktur med dagens finansering, eller omstrukturere for å kunne få til meir med mindre pengar.

Ein av grunnane til at vi i Norge har nesten dobbelt så mange sjukepleiarar per 1000 innbyggarar enn Sverige, og fortsatt manglar sjukepleiarar, er at vi i Norge har mange sjukehus og sjukeheimar som treng denne kompetansen. Hadde vi hatt eit stort sjukehus i Norge, og ein stor sjukeheim per fylke, så kunne vi drifta helsesktoren mykje billegare ved at det er mindre behov for tilsette. Type 80% av driftskostnadane i helsesektoren er lønnskostnadar, så med færre tilsette så hadde vi spart mykje pengar.

Ulempen med å rasjonalisere drifta av helsesektoren er at mange får mykje dårlegare helsetilbod på grunn av store avstandar, så vi treng heilt klart ein balanse.
Den politiske utfordringa er at det er omtrent like upopulært å legge ned helsetilbod som det er å prioritere å bruke enda meir pengar inn i helsesektoren.

 

Eg er elles einig i at trivselstiltak er ein billig måte å sikre seg nok tilsette over tid. Dagens helsesektor er veldig plaga av mykje deltidsstillingar, som igjen er eit utslag av at mange vil lage sine eigne fleksible arbeidsordningar ved at ein har ei fast deltidsstilling som sikrer eit minimum av forutsigbar inntekt, og deretter tek ein på seg ekstravakter når ein har meir behov for pengar enn fritid.
Dette gir igjen negative utslag ved at det krevs mykje meir administrasjon når ein skal prøve å pusle saman vaktplaner beståande av mange personar med deltidsstilling framfor nokre få personar i store stillingar.

[Tussi]

The Avatar skrev (8 timer siden):

Dette med nedsnakking eller framsnakking av arbeidsplassen er eigentleg ikkje eit stort tema. Det er sjølvsagt vanskeleg å få folk til å ville jobbe i ein sektor som det berre blir snakka negativt om, men det er heller ikkje så lett å behalde folk i ein sektor som alle snakker fint om utan at det er ein bra arbeidsplass.
Det hjelp ikkje å berre framsnakke arbeidsplassen, ein må også gjere arbeidsplassen så god at folk gjerne framsnakkar arbeidsplassen sin.

 

Når det gjeld spørsmålet om korleis ein skal få ordentleg drift i helsesektoren så handlar det om at ein må velge mellom å behalde dagens struktur med dagens finansering, eller omstrukturere for å kunne få til meir med mindre pengar.

Ein av grunnane til at vi i Norge har nesten dobbelt så mange sjukepleiarar per 1000 innbyggarar enn Sverige, og fortsatt manglar sjukepleiarar, er at vi i Norge har mange sjukehus og sjukeheimar som treng denne kompetansen. Hadde vi hatt eit stort sjukehus i Norge, og ein stor sjukeheim per fylke, så kunne vi drifta helsesktoren mykje billegare ved at det er mindre behov for tilsette. Type 80% av driftskostnadane i helsesektoren er lønnskostnadar, så med færre tilsette så hadde vi spart mykje pengar.

Ulempen med å rasjonalisere drifta av helsesektoren er at mange får mykje dårlegare helsetilbod på grunn av store avstandar, så vi treng heilt klart ein balanse.
Den politiske utfordringa er at det er omtrent like upopulært å legge ned helsetilbod som det er å prioritere å bruke enda meir pengar inn i helsesektoren.

 

Eg er elles einig i at trivselstiltak er ein billig måte å sikre seg nok tilsette over tid. Dagens helsesektor er veldig plaga av mykje deltidsstillingar, som igjen er eit utslag av at mange vil lage sine eigne fleksible arbeidsordningar ved at ein har ei fast deltidsstilling som sikrer eit minimum av forutsigbar inntekt, og deretter tek ein på seg ekstravakter når ein har meir behov for pengar enn fritid.
Dette gir igjen negative utslag ved at det krevs mykje meir administrasjon når ein skal prøve å pusle saman vaktplaner beståande av mange personar med deltidsstilling framfor nokre få personar i store stillingar.

Man kunne sentralisert en del ja, men jeg ser ikke helt hvordan man kunne hatt kvalitet med færre ansatte per pasient

Pasienter har dødd pga for få ansatte på sykehus, leger har begått selvmord pga arbeidspresset, pasienter dør alene fordi det ikke er nok folk på jobb flere steder i helsevesenet og ansatte går.gråtende hjem fra jobb mange ganger. Ansatte har sluttet i på helsehus i Oslo f eks fordi.pasienter måtte ligge i timevis med avføring uten å få hjelp

Endret fredag kl 22:00 av Tussi

[The Avatar]

Tussi skrev (28 minutter siden):

Man kunne sentralisert en del ja, men jeg ser ikke helt hvordan man kunne hatt kvalitet med færre ansatte per pasient

Pasienter har dødd pga for få ansatte på sykehus, leger har begått selvmord pga arbeidspresset, pasienter dør alene fordi det ikke er nok folk på jobb flere steder i helsevesenet og ansatte går.gråtende hjem fra jobb mange ganger. Ansatte har sluttet i på helsehus i Oslo f eks fordi.pasienter måtte ligge i timevis med avføring uten å få hjelp

Ja dette er den naturlege konsekvensen av å effektivisere av omsyn til økonomien, og ikkje pasienttenestene. 

Svaret på gode tenester utan at det kostar for mykje ligg ein stad i mellom. Ein fordel som kan hentast ut med færre tilsette per pasient ved sentralisering, er ei spesialisering i oppgåver der legen utfører legeoppgåver og helsepleiaren utfører helsepleiaroppgåver. På mange mindre sjukeheimar så må sjukepleiaren trå til med andre oppgåver enn berre medisinering sidan det ikkje er lønnsomt å tilsette enda ein person til å skifte sengekle og liknande, når til dømes sjukepleiaren har restkapasitet i løpet av arbeidsdagen. 

Eg synes vi har funnet ei grei balanse i dag, sjølv om det alltids kan gjerast endringar i strukturen. 

[Boing_80]

hoodoo skrev (På 18.11.2025 den 15.57):

Det er en veldig krevende sektor å jobbe i nå. Den har høyt sykefravær, og mangel på fagfolk. 
Jeg er selv helsefagarbeider og er nysgjerrig.

Hva hindrer staten Norge i å gjøre helsesektoren til et ok sted å jobbe?

Har vi så lite tilgang på arbeidskraft i landet at den arbeidskraften man greier å få tak i må da "tas" fra andre sektorer?  Noe som igjen kan føre til lavere skatteinngang til staten? (Spesielt hvis man vrir noe av arbeidsstyrken fra å jobbe i det private næringsliv,  til å jobbe som ansatt i offentlig helsesektor?).

Ordet jeg bruker i emnefeltet er "veldrevet". Og det kan jo bety så mangt. For meg betyr veldrevet hovedsakelig disse tre tingene tror jeg:

1. Gode tjenester

2. Gode arbeidsforhold med en 100% stilling man greier å stå i helt til pensjonsalderen kommer

3. Fornuftig størrelse på utgiftene brukt til dette i statsbudsjettet.

 

Jeg jobber selv i den offentlige helsesektoren (psykiatrien) og etter 14 år i gamet så ønsker jeg de private aktørene velkommen. Det offentlige klarer rett og slett ikke tilby god nok hjelp til pasientene. Man skal unngå fristbrudd og det gjør at arbeidsmengden øker for hver behandler siden listene blir større og større. Dette går ikke over tid og fører til sykemeldinger og flukt fra det offentlige. Pasienter får noen få timer og så blir de overført til førstelinjetjenesten. Der er også kapasiteten sprengt slik at pasienten blir en rundball i systemet. Ikke liv laga dessverre. Det offentlige trenger drahjelp fra de private aktørene. Men fremfor alt må foretaksmodellen skrotes. Helse skal ikke være business. Det skal være gode tjenester for folk slik at de kan bli friske og få bedre livskvalitet.

Endret fredag kl 23:44 av Boing_80