Øystein.F.

Jeg liker "The Duke" og det står jeg for! 😄 Det er to av oss! Har ein forsegla i tilfelle krise.

Veldig standard og enkelt. Stat boost på level up, nye angrep eller magi på gitte intervallar, og dei fleste byar du kjem til byr på nye våpen og rustningar.

Eg spoilar aldri meir av historia enn ein får vite ved å lese Steam-sida.

Vi kan alltids fikse ein knapp som overset frå bokmål til nynorsk, men ikkje den andre vegen.

Det var min mistanke før eg spelte det, men for min del var den endirnga udelt positiv. Kunna kanskje hatt nokre kostyme for variasjonens skuld.

Haha, går i surr ein og annan gong. Fiksa.

Eg ser ingen grunn til å bruke noko anna enn vanleg forstand. Det er denne den gjengse lesar vil oppfatte. Det einaste eg oppnår ved å gi ord ny meining er å forvirre lesaren. M&L lar deg prøve ein enklare versjon av ein kamp du har tapt, men du får ikkje endre vanskegrada. Den forblir den same.

Dette er ikkje vanskegrader, det er ein måte å la deg overkome ein enkelt kamp om gangen.

Det var ikkje eg som testa GOW:R. Eg er for gammal til å bry meg om hype.

At folk snakkar. Moglegvis ikkje kvardagsord over heilte landet, hehe.

Ah, sorry. Las feil. Men likevel 2 timar er ikkje nok til å døme eit så stort spel frå. Men om du ikkje likte det då er det ikkje noko meining i å prøve. Det er mykje historie, for mykje tyting, men ei visuell novelle blir det berre om du kuttar ca 50-60+ timar med dungeon crawl.

Kan ikkje seie meg einig i at historia er generisk. Historia i seg sjølv er ganske interessant, men det tek langt meir enn 20 minutt å verkeleg kome inn i den. Dette er eit spel som lett kan ta deg 100 timar, og mange av dei er historie. Ei grafisk novelle er det på ingen måte. Det har element av den natur, men ein vil bruke mange timar på kamp og utforsking.

Haha, sånn går det når ein har mykje å gjere. Talet 13 kjem frå at det er spel nummer 13 (til heimekonsoll i alle fall), og så blei det litt rot. Fiksa no i alle fall.

Av alle spel i serien synest eg dette er det som har kome nærast. Eg fekk veldig mykje av den same kjensla av å spele dette, som eg har fått av dei gamle klassikarane. Alle cutscenes kan skippast ja, og det meste av historia blir fortalt gjennom den. Kan vere greit å påpeike at der mange spel i same sjanger har flust med snakkebobler og dialogar der to eller fleire personar står og pratar medan du trykker deg forbi endelause mengder tekst, er det nesten ingenting av dette i Visions of Mana. Det aller, aller meste kjem via filmsekvensar som er langt meir underhaldande å sjå på enn statiske skjermar med snakkebobler. Dei fleste sekvensane er òg ganske korte, men i enkelte periodar av spelet blir det meir fokus på historia, og då blir det fleire av dei. Nei, Mana-serien består av frittståande spel. Som med Final Fantasy-serien er det element og tema som går igjen, men historia har ingenting med tidlegare spel å gjere.

En/mange? Kva meiner du med dette? Det er ganske stor forskjell på ein og mange. Eg har strengt tatt ikkje sett ein einaste person påstå dette bortsett frå ein kommentar frå Idrin her i tråden, og han sa sjølv han moglegvis overdreiv litt. Han viste til ei nettside som ikkje seier det er 20-25 timar cutscenes, men at det tek 25 timar å runde om du skippar alle cutscenes, og 40-50 timar om du gjer alt. Merk, at det ikkje står 40-50 timar om du gjer alt og skippar cutscenes. Eg mistenker det har gått litt fort i svingane under redigeringa der. Neste paragraf på den sida er følgjande: "If you decide to complete the main story and all the side content, it will take you around 40-50 hours to complete the game. This also includes completing the post-game content which adds more content." Her står det ingenting om å skippe cutscenes.