Øystein.F.

Store draumar og endelause mengder zombier står på månadens meny. FEATURE: Desse spela gler vi oss til i februar

Det siste Dragon Ball Z-spelet byr på ein solid leksjon i repetisjon. ANMELDELSE: Dragon Ball Z: Kakarot

Det får du ta opp med utgjevaren Private Division som ikkje gav oss tilbod om kode før lansering av konsollversjonen.

Ancestors byr på ei brutal og fantastisk reise ulik noko anna. ANMELDELSE: Ancestors: The Humankind Odyssey

Har denne måten å setje namn på produkta gjort det vanskeleg for Apple å selge iPhone? Trur dette skal gå bra eg.

Om du ikkje hadde nok bryne deg på allereie, kjem litt til. FEATURE: Desse spela gler vi oss til i vinter

Asterix og Obelix fortener betre enn dette. ANMELDELSE: Asterix & Obelix XXL 3: The Crystal Menihr

Eg kan ikkje basere vurderinga mi av eit produkt basert på kva andre meiner og/eller vil ha. Faktumet er at MediEvil anno 2019 er eit spel som er utgjeve i 2019, og såleis vil det stå i butikkhyller, både fysisk og digitale side om side med andre spel som har lagt problema med eit spel som MediEvil langt bak seg. Fordi vi har lagt det bak oss, vi har kome vidare, vi har løyst dei utfordringane som utviklarane bak MediEvil var nokre av dei første til å bryne seg på. Eg må vurdere det på like linje med andre spel som blir lanserte i dag. Kameraet er for dårleg, eg kan ikkje tilgi det fordi det er ein remake av eit gammalt spel. Kontrollsystemet er dårleg, og sjølv om spelet er lett, er omlag alle utfordringar slik eg ser det ein konsekvens av eit dårleg og upresist kampsystem som gjer det vanskeleg for spelaren å fullt ut forstå kvar han er i forhold til fiendane. Eg tenkte og i starten at sjekkpunkt i eit slikt spel hadde vore tull. Det var inntil eg daua på forferdeleg frustrerande vis nokre gongar. Som regel fordi eg ikkje såg kva eg dreiv med godt nok. Nivåa er korte, ja, men eg har ikkje lyst til å spele dei om att, så i det minste, i det minste, putt eit sjekkpunkt før ein sjefskamp så du slepp å starte på ny om du skulle daue. Eit nivå (labyrinten i hagen) måtte eg starte om att fordi sjakkbrettet bugga ut. Der og hadde eit sjekkpunkt vore fint. Dette er ikkje eit roguelike. Det er ikkje eit vanskeleg spel. Det er ikkje eit spel der det er vanskeleg å finne ut kva du skal gjere. Det er eit beint fram lineært eventyr eg personleg ikkje synest det er spesielt moro å spele meir enn ein gong fordi det er ikkje noko utfordring. Å trekke fram Dark Souls blir såleis litt søkt. Gamle spel er ikkje frie for kritikk. Spesielt ikkje om dei blir pussa opp for eit nytt publikum. Remaken av Secret of Mana var til dømes ikkje god. Eit av mine favorittspel blei nesten øydelagt av å spele det på ny. For det viste seg å ikkje eigentleg vere så bra. Eller kva med eit anna av mine favorittspel, A Link to the Past. Å spele det om igjen er ein tidvis leksjon i frustrasjon der ein må kjempe mot eit kampsystem som berre deler ut skade i rette vinklar, og difor kan sende deg i døden om du kjem feil inn på ein fiende. Eg aksepterte det før, eg aksepterer det når eg pluggar inn Super Nintendoen min og spelar om igjen. Men om Nintendo laga ein Remake av A Link to the Past hadde eg forventa at dei hadda pussa på dei tinga som ikkje fungerer bra. Og det er den mentaliteten eg har tatt med meg inn i MediEvil. Som eit spel frå 1998 er det artig og knirkete. Som eit spel promotert i 2019, 8ikkje fullt så mykje.

Teknisk sett litt verre sidan dei har endra rekkevidda på sverdet slik at du må vere enda nærare for å treffe fienden. Spelar eigentleg lita rolle kva som er endra så lenge endringane ikkje fører til ei målbart betre oppleving.

Det er ein forskjell på å be om at barnesjukdomane i eit spel blir fiksa litt på når ein bestemmer seg for å gje det ut på ny, og å ville ha eit digert rollespel du ikkje treng spele sjølv.

Den gamle slageren MediEvil viser at alt definitivt ikkje var betre før. ANMELDELSE: MediEvil

Haustmørkret byr på mykje rart i år, frå dyrehage til okkult barnepass. FEATURE: Desse spela gler vi oss til i november

Skal sjå meg einig i at dette ikkje er ein smidig måte å løyse oppdrag på, men eg gjekk berre og kvilte meg (ingame) dei få gongane slike ting dukka opp.

Greedfall byr på ei historie av eit imponerande kaliber. ANMELDELSE: Greedfall

Med andre ord, like greit å lese flere anmeldelser, og ikke lese kun én anmeldelse og tro alle er 100% enige. GameReactor gav det 9/10, for eksempel. https://www.gamereactor.eu/gears-5-review/?page=1 Nettopp. Husk også at gamer.no var en av de som ga Zelda BotW 6/10, så for guds skyld: sjekk andre anmeldelser. Og for autentisitetens skyld er det OK å sette en faktisk objektiv fan av serien til å anmelde spillet, både så fans kan få bedre kontekst og sammenligning - mens nye fans får et bedre helhetsbilde og blir lettere ledet inn. Kva er det du vil fram til her? At eg ikkje likar serien? Eg gav det første spelet full pott.

Selvfølgelig. Du må jo lage an anmeldelse basert på hva du mener. Som sagt. Smaken er som baken. Gears 5 var ikke helt det store for deg. Poenget var at veldig mange som har anmeld spillet har likt hva dem har spilt. Så får det bli opp til dem som vurderer å spille spillet å se på forskjellige anmeldelser å danne seg et bilde om Gears5 kan være av interesse. At lufta har gått ut av deg var kanskje et dumt stikk men skrevet med et lite smil Alt vel 😊 Må innrømme eg blei overraska over reaksjonane på spelet etter mi oppleving, hadde venta hardare dom.

Kva andre skulle meine er strengt tatt rivande likegyldig for meg.

Lufta kan sjå ut til å ha gått ut av Gears-ballongen. ANMELDELSE: Gears 5

Nostalgiske reiser og banale mengder våpen står på programmet denne månaden. FEATURE: Desse spela gler vi oss til i september

Om du har lyst til å bruke kontorstolar som prosjektil medan du flyr gjennom lufta, er dette spelet for deg. ANMELDELSE: Control

Eit spanande konsept kan ikkje redde denne repetisjonskavalkaden. ANMELDELSE: Oninaki

Eg er roleg, men takk for omtanken. Ingen ber deg om å sitere linje for linje, men om å sitere ting som er relevant ovanfor kvarandre. Det gjer du ikkje. Det blir på ingen måte feil å kritisere mekanikken i eit spel, og rose mekanikkane i eit anna når dei er heilt forskjellige. Å setje ein karakter kan ofte vere vanskeleg, spesielt i ein slik situasjon der vi på den eine sida har eit spel som er jamt over ok, men ikkje stort meir enn det, og på den andre eit veldig bra spel som har nokre ting som øydelegg. Crash er eit betre spel, hadde det hatt ein betre balanse og nettkode kunne det raskt fått mykje betre karakter. Det er ikkje som om Crash ikkje har fått svi på karakteren for manglane.

Gameplaymekanikkane og banedesignet i Crash knuser Sonic, så enkelt. Som du kanskje fekk med deg om du tok deg bryet med å lese begge omtalene, har Sonic og problem med balansen. Team-mekanikken er kul, men den gjer på ingen måte spelet meir interessant enn mekanikkane i Crash. Det blir heilt meiningslaust å svare meir inngåande når du selsktivt siler ut enkeltståande setningar og ignorerer konteksten rundt.

Kartracingspelet som har alt, bortsett frå ein vesentleg ting. ANMELDELSE: Crash Team Racing: Nitro-fueled

Den årlege E3-messa er snart over oss, og vi ramsar opp kva vi gler oss til. FEATURE: Her er 11 spel vi ser fram under årets E3-messe