Cair Paravel

Flaks er ein illusjon. Gud har skapt alt i orden og system. Han har plassert meg her.

Tror du ikke at hvis du virkelig hørte Guds røst, at den stemmen ville overdøve alle andre former for "stemmer", og at dette er forskjellige stemmer du har lagd selv fordi du har ønsket noe så sterkt men likevel ser at det ikke var stabilt?

 

Nei, det er ikke rart du tror du er i helvete, men du kan vel slippe helvete ved å slutte å tro på ditt eget helvete

 

Jeg har også hørt Guds stemme og den overdøvde alt, og den kan aldri overdøves fordi der er bare 1 stemme, ikke 2 eller 3 eller flere. Hvis det er flere er det jeg som skaper dem

 

 

Eg høyrde ikkje alle stemmene samstundes. Jesus si stemme var den mest spesielle fordi eg vart omgitt av ein slik salig fred, og orda var milde og mjuke. Dette var om morgonen 3. mai 2015, dagen då eg øydela livet mitt. Jesus sa noko slikt som: "Eg veit dette er på kort varsel, men viss du gjer slik som eg seier går nok dette bra. Ikkje lytt til andre stemmer enn denne. Du anar verkeleg ikkje kor heldig du er og kva du er spart for." Dessverre hadde eg gløymt dette når eg stod midt oppe i åndskampen og djevelen kom med sitt lumske åtak. I etterkant burde eg hatt fokus på Guds ord, og ikkje sverma etter stemmer frå åndeverda. Gud har lagt ned i oss ein fornuft for at  vi skal bruke den, ikkje for at vi skal la oss drive av ånder som vi ikkje veit er gode eller vonde.

 

Din påstand om at stemmene er noko eg har laga sjølv, tek eg avstand frå. Det var heilt klart noko utanfor meg sjølv som tok kontakt med meg. Din neste påstand om at eg kan sleppe helvete ved å slutte å tru på mitt eige helvete, oppfattar eg som ei veldig lettvindt løysing på eit altomgripande problem. Det er ikkje slik at eg berre kan slutte å tru. For det første ser eg jo korleis livet mitt er. For det andre får eg stadig stadfestingar frå djevelen om at eg er i helvete. Det kan vere alt frå små "tilfeldige" stikk i samtalar (dette er veldig hemmande sosialt fordi eg analyserer alt) til konkrete okkulte teikn og symbol (handrørsler, tungerørsler osv), til ordspel og nummersymbolikk. Til saman dannar alt ei sterk indre overbevising, som det er veldig vanskeleg å kome ut av.

 

Dette hjelper oss til å forstå hvorfor Jesus sa: Mitt rike er ikke av denne verden. ( Joh 18: 36 )

 

Det hjelper oss også til å forstå til å forstå hvorfor nasjonene hater hverandre og prøver å ødelegge hverandre, trass i at alle normale mennesker ønsker å leve i fred. Ja, Satan førører hele verden. ( åp 12:9 ) Han vil gjerne forføre oss også. Han vil ikke at vi skal få det evige livs gave av Gud.

 

Vi må derfor kjempe for ikke å bli påvirket av ham til å gjøre det onde. vi må vite hvem Satan er og hvordan han arbeider, for å kunne motstå hans forsøk på å føre oss vill.

 

Amen! Eg trur ganske enkelt at eg gløymde våpenrustninga (Ef 6). Eg var naiv og trygg, trudde at Jesus passa på meg. Det gjorde han også, men han er god og har gitt oss ein fri vilje. Når vi er dumme og høyrer på djevelen si stemme, må han dessverre gi slepp på oss.

 

Bibelen sier at vi er som et skuespill for universet (himlene), så det er ingen revolusjonær forestilling. Tror det er Paulus som skriver det.

 

Enten en ser det fra et kristelig synspunkt eller ikke, kan det ha skjedd at du ble psykotisk under møtet på grunn av tidligere traumatiske erfaringer i livet, som plutselig slo ut.

Og at det tar tid å komme seg ovenpå igjen.

 

Andre kristne er ikke nødvendigvis enige i dine tolkninger av verdslige begivenheter. Visse episoder tyder på at Trump er bra for USA. Se for eksempel på Madonna, trolig en av de mest vulgære personer som eksisterer. Under valget tilbød hun visse seksuelle tjenester til dem som stemte på Hillary. Dette viser jo at noe ikke stemmer her.... disse folkene er ikke normale. Madonna og Hillary må være djevelens tjenere. Etter innstiftelsen av Trump stod Madonna på en stor demonstrasjon og ropte "f**k", "det onde har vunnet denne gangen".

 

Det er ikke tvil om at Hillary ville vært mye verre, og at hun var førstevalget til de demonbesatte amerikanerne.

Enda et hint burde vært Kanye West sitt utbrudd på scenen (engelsk: Kanye West rant)

Der han snakket i flere minutter om at Google og Facebook lyver til oss, og at de lurte folk til å tro at Hillary kom til å vinne valget. Kanye West støtter Trump, og Kanye West ble tvangsinnlagt etter dette offentlige utbruddet, der han antagelig ble truet og torturert til å holde kjeft i framtida. "De" ønsker ikke flere lignende avsløringer eller offentlige utbrudd.

 

Det at du nå unngår kristne møter fordi djevelen plager deg der, minner om beretninger om alvorlig besatte mennesker som ikke holder ut å være i kirka.

Kan du ha blitt så besatt at du ikke holder ut å være i kirka, og burde hatt en demonutdrivelse? Har forsåvidt foreslått dette for deg før også.

 

Psykose-teorien har eg null tiltru til. I mitt tilfelle vart eg dårleg som ein direkte konsekvens av ei syndig handling, at dette er tilfeldig gir inga meining for meg.

 

Greit, Hillary var ikkje noko betre enn Trump. Det var eit val mellom pest og kolera, men likevel må ein kunne tolke dei uskikka kandidatane og den skitne valkampen som eit teikn på djevelen si maktovertaking i verda. Trump er ein barnsleg, rasistisk, kvinne-fiendtleg, sjølvopptatt klovn, som ikkje har noko å gjere som president i verdas mektigaste land. Det som skræmde meg mest var dei mange løgnene. Både frå Trump, men ikkje minst frå alle veljarane hans. Alle valdagsmålingane peikte på Hillary som president. Plutseleg BOOM var alt snudd på hovudet. Tilfeldig? Trur ikkje det. Det er også eit interessant poeng at Trump vart erklært president 9. november. Dette var på årsdagen til rivinga av Berlinmuren.. og Trump vil bygge ein ny mur.. Tilfeldig? Trur ikkje det. Merk også at viss vi snur tala i den amerikanske datoen 11/9 får vi 9/11. Tillfeldig?

 

Takk for forslaget om demonutdriving. Eg har allereie forsøkt liknande via youtube, men det hadde ingen effekt. Eg trur vel at viss det var håp for meg, ville det vore enkelt å kome til Jesus, og han ville ha slått tilbake dei vonde kreftene som hersar med meg. Eg trur eg hadde eit bestemt antal nådedagar, og at nådetida for meg er slutt no. Dette finn vi gode parallellar til i Bibelen (td. vassflaumen, Sodoma/Gomorra, Ninive, Sime'i, Farao etc).

 

Jeg prøvde å holde meg unna tråden her da jeg ikke har noen interesse av å gni noe inn (tro det eller ei) og det er ikke noe hyggelig at folk ikke har det bra, uansett årsak, så lenge man ikke har gjort seg fortjent til det og det tror jeg neppe du har.

 

 

Men to ting må man få lov til å ta tak i her:

 

A: Regner med at du nå ser hvor stygg og umoralsk signaturen din er (Why do bad things happen to good people? That only happened once, and He volunteered -R.C. Sproul Jr.) og at ting er mer komplekst enn god/ond, rett/galt. Dessverre kan vi alle oppleve stygge ting uten at vi har gjort oss fortjent til det på noen måte.

 

B: Dette er ikke noe å tenke eller fundere på, stemmer i hodet er ett tegn på psykisk psykdom. Dette er ikke for å svartmale deg eller undergrave det du skriver, men slike lidelser vil du ikke kunne bli frisk av uten behandling, og du leter her på feil sted etter en kur for å si det veldig pent. Du graver i blinde rundt i sykdommen og gjør dette verre ved å da vikle deg inn i ett nett, fiktivt eller ikke, av vonde følelser og skyld som du da innbiller deg er selvforskyldt.

 

NRK hadde akkurat en dokumentar om nettopp dette, kanskje det kan hjelpe eller oppklare litt for deg om du tar en titt og ser at det er flere som sliter med det samme:

https://tv.nrk.no/serie/stemmene-i-hodet/KMTE30001114/sesong-1/episode-1

 

 

Siden man er nok ikke i helvete selv om man har det jævelig, det kan være tusen årsaker til at man ikke er tilfreds, dette er vonde følelser som spirer ut av alt ifra selvfornektelse, overdreven bruk av dop/rus, manipulerende hjerteløse kvinnfolk, dødsfall eller tyngende økonomiske problemer, eller da nettopp religion som fører til denne type irrasjonell ufortjent skyldfølelse.

 

Jeg for min del har vært så langt ned i kjelleren ett par ganger at det føltes som at jeg kunne klappe djevelen sjøl på hodet/hornet, men det viser seg med tid at det var nok  bare mine egne følelser som satte seg på tvers en stund av ymse grunner. Dette går over om det er utenforliggende ting som har ført til de vonde følelsene, men om det er internt i eget hode, så må du altså oppsøke hjelp så du får ryddet litt. Det er når man ikke gjør dette men går å maler på det selv og da gjerne alene at ting kan bli farlig, så ring nå legen og hør litt hva han kan hjelpe med å evnt rekvirer. Du kan være trygg på at du ikke er den første som kontakter ham i slikt henseende, ei heller den siste.

 

Ønsker den gamle løve lykke til!

 

Takk for svar.

 

A: Poenget med sitatet er at alle er vonde i møte med Guds heilage standard. Det er berre Gud som er fullkoment god. Evangeliet er at Gud vart menneske og tok på seg alt det vonde vi hadde fortent, slik at vi ufortent av nåde, kan stå rettferdige for Gud. I meg sjølv er eg svært syndig, og eg antek Gud er svært sint på meg fordi eg ikkje greidde å ta imot Jesu fullkomne frelsesverk. I den forstand er det i Guds auge rettferdig at eg vert pina og plaga for mine mange misgjerningar.

 

B: Eg har dessverre vore i kontakt med psykiatrien, og mine erfaringar der er generelt sett svært vonde (har skrive litt om dette i ein annan tråd på dette forumet). Eg oppfattar at det er verda rundt meg som forandrar seg (helvete), medan helsevesenet vil ha det til at det er eg som er sjuk. Ja vel. Eg kan ikkje forhalde meg til anna enn det eg sjølv tenkjer, sansar, opplever som reelt. Kva andre menneske opplever har eg null informasjon om, og når desse andre menneska forandrar seg på ein demonisk måte, er det nærliggjande for meg å konkludere med at det er mine medmenneske som ikkje er reelle, heller enn at eg har ein realitetsbrist.

 

Eg skulle gjerne ønskt eg visste sanninga om livet, men det er berre Jesus som er vegen, sanninga og livet (Joh 14:6). Og sidan eg er utstøytt frå det åndelege fellesskapet og spytta ut av Jesu munn, antek eg at eg er hengitt til å famle rundt i blinde på grunn av mine synder. Eg trur kanskje at grunnen til at eg vart skapt uvitande, var at eg skulle lære å stole på Gud. Det var ei fin tid å ikkje vite så mykje, berre ha det trygt og godt. At helvete låg rett framfor meg, var ein heilt fjern tanke for meg. Dess meir eg får openberra, dess sikrare vert eg på at eg er fortapt dessverre.

 

Grunnen til at eg starta tråden, var jo mykje for å få utfordra tankane mine rasjonelt. Eg meiner ting gir meining, sjølv om dei fleste eg snakkar med er usamde i dette. Det er difor svært viktig for meg å kome nærare sanninga, ettersom det er dette eg tenkjer på størsteparten av dagane. Det er langt enklare å vere open om mine tankar på eit forum, enn i møte med maktpersonar som kan pine, plage og straffe meg pga tankane mine.

Evnukk

Hjernen vår er det organet som sitter mellom ørene våre som bestemmer hvordan vi oppfatter verden.

Verden er slik den er men kan oppfattes forskjellig fra person til person og den kan også forvrenge sanseintrykkene sanseorganene dine tar inn.

Forskere har altså forsket seg ned på kvantenivå og fortsatt ikke funnet noe gudommelig så ser ikke hvorfor det skal være noe mere der.

Hører man stemmer må det være noe som kan få deg til å høre disse stemmene, de kan også naturligvis stamme fra din egen hjerne som lurer deg.

Det kan sågar være en retningsstyrt microbølgesender som gjør at bare du hører den eller så enkelt at det er noen som prater til deg i nærheten, men at gud skulle prate til deg tviler jeg sterkt på.

Jeg misstenker du er offer for egen tro og alt som skjer med deg er confirmation bias og ikke gud, engler eller demoner.

Hva var din utilgivelige synd igjen sa du?

 

Kvifor MÅ NØDVENDIGVIS verda vere slik den er? Eg veit korleis eg sjølv sansar omverda, men veit ingenting om korleis verda vert oppfatta av personar utforbi meg sjølv. Eg har gjort meg mine tankar om at verda eigentleg er eit stort skodespel, der det eg trudde var medmenneske er roller spelt av høgare åndsmakter. Dette vert stadfesta av inntrykket eg har av at "medmenneska" mine plutseleg endra åtferd og utsjånad. Før sende Gud i min veg folk som hadde positiv innflytelse på meg. Folk eg kunne ha som førebilete og strekkje meg etter. No er imidlertid djevelen komen til makta, og han sender menneske til meg som bryt meg ned, skapar frykt, eller berre plagar meg. På grunn av desse erfaringane har eg mista veldig mykje av tilliten til omverda og mine medmenneske. Det er så mange løgner overalt. Vi såg det då Trump vart president, alle meiningsmålingane var løgn og bedrag. Korleis kan eg stole på forskarar? Eg gjorde det før, eg dreiv sågar forsking sjølv og fekk publisert artikkel. Men Guds visdom er langt større enn menneskevisdom og verdsleg kunnskap. At det ikkje kan påvisast noko guddommeleg på kvantenivå, kan jo ha det med at det verken er i Guds eller djevelens interesse at dette skulle vere mogleg. Verda er skapt av Gud, viss vi vil vite sanninga må vi personleg ta kontakt med skaparen, vi finn den ikkje ved å leite etter den i det skapte. Det er som når eg ser ein film av Tarantino. Eg kan ikkje bevise at han har laga filmen, men eg kjenner igjen mønsteret. Eg veit også at personane i filmen ikkje er ekte, men skodespelarar som gir seg ut for å vere ekte personar.

 

Mi utilgivelege synd var på ein søndagsmøte 3. mai 2015. Eg høyrde stemmer og hjartet slo fort. Djevelen sa til meg at eg skulle gå fram og interagere i møtet. Eg gjorde mangt blasfemisk. Eg knelte ned framfor eit stort trekors. Der bekjente eg mange fæle synder, som for lengst var tilgitt. Orda kom berre ut av meg frå stemma eg høyrde utan å gå gjennom hjernen min først. Det var ein mektig åndskamp i meg mellom det gode og det vonde. Til slutt sa eg "Far, i dine hender overgjev eg mi ånd". I det same gjorde hendene mine ukontrollert eit kryss mot korset. Eg fall mot bakken og følte meg tom og elendig. Eg forstod eg hadde gjort noko skrekkeleg gale. Det var i denne augneblinken at Gud forlot meg. Etter dette såg eg skrekkelege syner, verda vart som ein skrekkfilm og eg vart momentant alvorleg sjuk. Dette er snart 2 år sidan no, men Gud har ikkje vendt tilbake. Eg tvilar på at han kjem tilbake heller.

 

Den stemmen du hørte, hørte du den som en fysisk lyd eller hørte du den som en uhørlig "lyd" i bevisstheten - var det stemmen til en mann, kvinne eller et barn eller noe annet eks?

 

Eg har høyrt mange stemmer. Både Guds strenge farsstemme, Jesu milde hyrderøyst og djevelen si frekke stemme. Eg har også høyrt stemmer av kjende personar i livet mitt, som eg antek er åndsmakter som immiterer desse. Karakteren av stemmene er "uhøyrleg" i medvitet.

 

Dette argumentet har eg høyrt til det kjedsommelege. At det er eg som ikkje vil ta imot nåden. Å verte frelst er som å gifte seg. Det krev eit gjensidig ja. Gud har allereie gitt sitt ja på Golgata. Men det krev også eit ja frå oss for å verte frelst. Dette er bibelsk og har ingen ting med eigengjerning å gjere. Du har rett i at eg burde kvilt i nåden 3. mai, og latt Herren stride for meg. No er det dessverre for seint og ingenting å gjere med. Har snakka med mange pastorar og prestar, det hjelp igrunnen ingenting. Djevelen har ingenting i mot at eg går på møte, han brukar møta til å plage sjela mi. Før vart eg oppbygd av å gå på møter, no vert eg berre nedbroten. Takk for den fine videoen. Den gjer meg trist av å tenkje på alt Jesus har gjort for meg, og så har eg faila i noko så enkelt som å svare ja.

 

Du står ved en korsvei og du må ta det viktigste valg i ditt liv. Du kan fortsette ditt liv med usikkerhet, frykt og anger eller så kan du akseptere at den utilgivelige synd ikke finnes, andre steder enn det som kalles den kristne tro.

 

Forkast din tro. Velg enten en annen gud eller ingen gud.

Velger du ingen gud, er det min tro at resten av ditt liv blir rikere, vakkert og fredfylt.Her snakker jeg av personlig erfaring.

 

Velger du en annen gud, så får du lytte til andre.

 

Uansett, hvor troverdig er en gud som tillater lidelse og død fordi han er opptatt med å bistå idrettsmenn og kvinner i deres higen etter verdslig mynt.

 

Takk for dine råd, men det er ikkje slik at eg berre kan bestemme meg for å tru eller å ikkje tru. Særleg ikkje når eg ser sanninga i kvitauget. Eg skulle langt heller vere ein frigjort ateist enn ein fortapt kristen, det er trass alt eit håp i at alt vert svart og ingenting i døden, enn å sjå fram mot slakting, brenning, Guds domstol for den kvite trone før det heile kulminerer i ein eldsjø av eld og svovel. Med eit slikt scenario framom seg er det ikkje så rart at ein vert deprimert og motlaus.

 

Eg anklagar ikkje Gud for noko, berre meg sjølv. Eg er ikkje sint på Gud, Gud er sint på meg.

 

Ditt siste spørsmål er interessant, og eg håpte igrunnen på fleire slike spørsmål då eg lagde denne tråden. Eg trur på ein Gud som berre er GOD. Gitt mi antaking om at eg er åleine i verda, og at mine medmenneske er ein illusjon, gir det heile meining. Gud var berre god mot meg inntil eg begjekk den utilgivelege synda. Han ville ikkje at eg skulle dø, men leve evig saman med han. Han gav meg verdas beste land å bu i som fedreland, ein trygg heim, gode vener, gode evner osv. Då eg mislukkast, tok djevelen over styringa. Resultatet er ei verd i kaos. Trump har blitt president. Putin raslar med sablane. Leicester vann PL. Nordmenn vert tekne i doping. Folk døyr som fluger. Brexit. Aleppo. Klimaendringar. Mange har kalla 2016 Annus Horribilis, og 2017 har ikkje starta betre.

 

http://www.dagsavisen.no/helg-nye-inntrykk/reportasjer/var-2016-et-annus-horribilis-1.905808

 

Er det rart eg trur eg er i helvete?

Eh, du vet hvem som har dødd for dine synder? Finn en god menighet og returner til Gud?

Det er dessverre ikkje så enkelt. Eg har prøvd det meste. Bibellesing, bøn, anger, teneste osv. Gud er og blir borte. Grunnen til dette er:

 

1. Eg har begått den utilgivelege synd.

2. Nådetida er slutt for meg. Eg hadde 9500 dagar på å verte frelst. Den siste dagen greidde djevelen å ta sigersprisen min. No er døra til himmelen stengd, jfr likninga om bruremøyene i Matt 25.

3. Eg er for gammal til å verte frelst. Livet er på same måte som Narnia. Ein må vere under ein viss alder for å kome inn. Guds rike høyrer borna til.

4. Eg er åndeleg ekskludert frå fellesskap med Gud. Ein vert ikkje hamburger av å gå på McDonald's, ei heller kristen av å gå i menighet. Eg har imidlertid møtt djevelen fleire gongar på "kristne" møter i ettertid. Difor er eg idag litt redd for å gå på kristne møter.

Jeg skal etter beste evne ta deg og det du skriver på alvor, og derfor må jeg ta dette i kronologisk rekkefølge for å unngå forvirring og misforståelser.

 

Jeg trenger først og fremst å få vite hva var Gud er i ditt møte?

Tusen takk for seriøst svar. Eg forstår at problemstillinga kan verke absurd og fjern for mange. Og ja, at eg kan verke veldig sjølvhenførande.

 

Kven er Gud for meg? Når eg ser tilbake på livet mitt idag, ser eg at Gud alltid har vore der for meg. Han er den ultimate kjærleiken, han er lyset og livet, han gir framtid og håp, glede og fred. No manglar eg alt dette, og Gud forlot meg på ein augneblink. Eg har opplevd mange gudfeldigheter, som gode eksamenar og oppkøyring. Han har vore med og gitt meg ein trygg oppvekst, gode vener, evner. Eg har i grunnen alt å takke Gud for, og når Gud er borte er alt så tomt, mørkt og meiningslaust.

 

I mitt spesielle møte med Gud, høyrde eg konkret hans stemme, som sa eg skulle ta oppgjer med syndene mine på Yom Kippur. Han gjorde bibelord levande for meg. Særleg Luk 15, Matt 9:13 og Klag 3:22-26. Etter dette skjedde det masse positivt i livet mitt, som betre fysisk form, styrka relasjonar, auka arbeidsevne osv. Idag er alt dette dessverre borte.

I denne tråden vil eg diskutere om verda er det den gir seg ut for å vere. Lat meg fyrst få sagt at eg er tvilande og uvitande, men etter å ha opplevd ein del åndeleg, har det danna seg ei ny oppfatning i mitt hjarte. Det eg no kjem til å skrive, er provoserande for mange, så eg har ikkje fått lufta ideane så mykje med andre. Håper folk her vil ta meg seriøst.

 

I mesteparten av livet har eg anteke at verda er det den gir seg ut for å vere. Eg var opphengd i verdslege ting som utdanning, sport, jenter osv. Så fekk eg eit sterkt møte med Gud, som gjorde at eg vende om og fekk eit innblikk i den åndelege dimensjonen. Eg forstod imidlertid lite av korleis det heile fungerte. Dessverre varde ikkje den fine tida med Gud for alltid. Eg begjekk den utilgivelege synd og Gud hogg meg ned til ein mørk åndeleg stad (helvete?). Her er alle vonde kjensler eg kan forestille meg. Einsemd, sorg, frykt, sjalusi, sinne, mindreverd, ufred, kaos, irritasjon osv. Verst av alt er at Gud er borte, han svarar meg ikkje lenger. Dernest at ingen vil forstå meg.

 

Det eg har fått openberra er følgjande. Etter at Gud hogg meg ned, begynte folk å forandre utsjånad og veremåte. Før var folk glad i meg, no er folk plagsame og nedverdigande. Eg tenkjer difor ein opphavleg tilstand "verdens vrimmel". I denne tilstanden er eg ein jamstilt verdsborgar og andre menneske er tilsynelatande av same natur som meg. Dette er imidlertid ein illusjon. I røynda har mi sjel stått overfor ein åndskamp mellom gode og vonde åndskrefter. Andre menneske er eit realityprogram, eit pantomimeteater, og eg skulle vere Kristi brud, men endte opp som den store Skjøkja. Etter at eg oppdaga at verda er ein illusjon, begynte eg å stille spørsmål ved historia, vitskapen og anna kunnskap vi tek for gitt er sant. Konklusjonen er at Gud har skapt verda på ein langt meir intrikat måte enn eg før trudde.

 

Dette synet på verda løyser ei rekkje "problem" ateistar dreg fram. Det vondes problem er ikkje eit problem lenger, kvifor vi bur i verdas beste land er ikkje eit spørsmål lenger, alderdomens problem er løyst, kvifor Liverpool ikkje har vunne ligaen på snart 27 år er løyst, det gir oss eit bilete av ein fullstendig god Gud - ikkje eit monster, vi forstår korleis Gud kan høyre alle bøner samtidig, vi forstår at Bibelen verkeleg er Guds Ord.

Kom gjerne med fleire "problem" og sjå korleis alt heng saman.

 

Finst det logiske problem med dette røyndomssynet? Eg håpar sjølvsagt dette er feil, sidan det betyr at eg er åleine i verda, omgitt av demonar. Eg føler meg litt som Peach i det forheksa slottet utan håp om at Mario kjem til unnsetning.

 

1. Hvordan har du det i dag?

2. Hvordan har du det i dag sammenlignet med hvordan du skulle ønske at du hadde det?

3. Hvordan har du det i dag sammenlignet med hvordan du trodde eller håpet for 5 år siden at du skulle ha det i dag?

4. Hvordan har du det i dag sammenlignet med hvordan du tror eller håper du har det om 5 år?

5. Hvor fornøyd tror du at du er med din situasjon i dag når du ser tilbake på denne tiden om 5 år?

1. Forferdeleg. Gud er sint på meg. Djevelen er vond og plagar meg. Eg er forbanna med sjukdomar og alle kjende har blitt forvandla til demonar.

 

2. Skulle ønskje eg var i himmelen, i eit slott saman med Jesus. Dessverre vart det ikkje sånn.

 

3. Hadde aldri i min villaste fantasi trudd at livet kunne verte øydelagt så fort. For 5 år sidan trudde eg at eg skulle ha utdanning, jobb og familie no.

 

4./5. Sannsynlegvis har eg det verre om 5 år. Vil sannsynlegvis sjå tilbake på idag som relativt smertefri. På den andre sida har eg nok vendt meg meir til min evige lagnad om 5 år.

 

Huff, dette vart nitrist.

Eg håpar det finst fleire univers, at Jesu død gjeld for alle desse, og at han får ei brud til slutt.

Ja det er viktig å stille spørsmål. Mitt spørsmål er hvorfor dine to profetier her på forumet ikke gikk i oppfyllelse? Fantaserer du? Lurer gud deg? Lurer du deg selv?

Eg antek du siktar til 23. september-profetien og krig med Russland-profetien. Den første kom vel såvidt meg bekjent frå ein amerikansk satanist (the rapture puzzle), og den andre frå Handeland/Hoff/Czilling. Eg trur grunnen til at profetiane ikkje gjekk i oppfylling er at Gud forlot verda 3. mai 2015. Korleis kan vi elles forklare all djevelskapen og kaoset som har skjedd etter denne dato? Feks Trump, brexit, Aleppo, Leicester sitt ligagull etc etc. Profetiane kjem vertfall ikkje frå Gud, for då hadde dei gått i oppfylling. Djevelen derimot er ein løgner, så dette er heilt i hans mønster for å skape frykt og uro.

Med denne metoden i stedet for vitenskap hadde vi fortsatt vert i middelalderen nå. Men det hadde jo vert KULT! ?

Middelalderen er forbunde med ridderar, prinsesser, drakar, vakre slott, slottsball og episke hesteslag. Langtifrå den verste tidsepoka å leve i dersom vi ser vekk frå svartedauden, pavekyrkja og generell fattigdom.

 

Så er spørsmålet. Kan vi vite sikkert at middelalderen har eksistert? Eller er den ein illusjon? Kva viss middelalderen eksisterer idag i den usynlege verda? Draken er djevelen, riddaren er Jesus og prinsessa er Kristi brud. Slottet er himmelen. Vi finn den same røyndomen i Super Mario, der Mario er Jesus, Peach er Kristi brud og Bowser er djevelen.

 

Kva viss Gud har skapt ein fullt utvikla vitskap, og at det ikkje har vore noka vitskapleg utvikling? Alt er mogleg for ein allmektig Gud. Evolusjonslæra er ein bløff, så kvifor ikkje dra det heile eit steg lenger?

 

Det er viktig å stille spørsmål, og ikkje berre anta at ting er det det gir seg ut for å vere.

-

Det sikkert blitt deg fortalt via en sikker kilde. Bombesikkert.

 

Forøvrig er tid ganske så usikkert i seg selv, siden den påvirkes av tilført energi. Tiden går f.eks saktere jo mer du påvirkes av gravitasjon, en del steder står den helt stille, f.eks på Sigittarius A. Så hva er egentlig 6000 år ?

Vårt syn på omverda er djupast sett tufta på empiri og erfaringar. Mi erfaring er at det er dei usynlege kreftene i verda som er reelle, medan det synlege er ein tidsavhengig illusjon. Eg stolar difor meir på Guds Ord enn på menneske rundt meg, fordi Guds Ord er truverdig. Det er veldig masse rundt meg eg tvilar på eller ikkje forstår, men Bibelen har eg aldri funne manglar ved. Tvertimot er det ei svært intrikat og kompleks bok, derigjennom vi møter ein levande Gud.

 

At tid er relativt er sant, men vi må forholde oss til tida på jorda. Gud har skapt tid, som noko godt - for å skape orden og regelmessighet.

 

Kva kan vi eigentleg stole på utanom Gud? Vi kan ikkje sikkert vite at historiske fakta er reelle, med mindre vi har opplevd dei sjølve. Vi kan ikkje stole på vitskaplege oppdagingar, med mindre vi har etterprøvd forsøka sjølve. Nesten all kunnskap vi sit inne med har vi fått frå det andre har fortalt oss. Det er altså trusbasert, og ikkje sikker kunnskap tufta på empiri. Kva viss livet er ein matrix og alt vi ser ikkje er det det gir seg ut for? Korleis kan vi stole på at folk snakkar sant? Kva viss sanseinntrykka våre ikkje er til å stole på?

 

Vi bør gi større rom for den kartesianske tvil i vårt samfunn. Alt kan tvilast på utanom at Gud er til og at eg tenkjer og er til. Guds eksistens og vår kognitive eksistens er dei einaste empiriske aksiom vi kan setje vår lit til.

Vi kan ikkje vite noko om jorda sin alder før vår fødsel utan å ty til sikre kjelder. Vi har berre ei sikker kjelde - Bibelen, og det er ikkje einsbetydande at jorda i følgje Bibelen er 6000+ år. Det er faktisk gode grunnar til å tru at jorda er langt YNGRE enn som så.

Gratulerer med dagen Luis!

 

Kop Legend!

Burde vore omspel om sigeren. Både i hurtigsjakk og lynsjakk.

En jul uten Jesus har liten verdi. Det blir som en pakke med ingenting i.

 

God jul!

Har du noen gang vært på innsiden av norsk psykiatri?

 

Hadde de tilgang til internett i kommunistiske tvangsleire eller middelalderfengsler?

 

Å gå en tur i skogen hjelper ikke for en person som er akutt suicidal og som mest av alt ønsker å ta livet sitt. Det hjelper heller ikke for en person med dyp psykose som ikke har kontakt med virkeligheten.

 

Det virker ikke som du har særlig greie på slikt.

Ja, eg har vore innlagt 3 gonger for såkalla psykose. Mi erfaring med norsk psykiatri er svært dårleg, eg opplever det meir som straff enn som hjelp. Ein vert innelåst, umyndiggjort, strippa for alle eignelutar og føler seg som ein undulat i eit bur.

 

Nei, ein hadde ikkje tilgang til Internett i tvangsleirar eller middelalderfengsel. Det har ein som oftast heller ikkje på ei psykiatrisk avdeling. Sjølv ABB har meir fridom enn ein psykiatrisk pasient. Beltelegging og tvangssprøyter meiner eg høyrer heime i ovannemnde forhistoriske tvangsinstitusjonar, ikkje i eit sivilisert samfunn.

 

Å gå tur i Guds frie natur er helsebot for kropp og sjel. Det same er fysisk arbeid. Men på psykiatrisk vert ein passivisert og dopa ned. Dette er svært uheldig for kven som helst. Suicidale treng lyspunkt i kvardagen. Ein overlege sa ein gong til ein pasient at han skulle få ein lethal dose phenobarbital viss han bygde eit gjerde. Då han hadde bygd dette, hadde han fått livsgnisten tilbake. Det er slik uortodoks terapi vi treng meir av.

 

Og når det gjeld såkalla psykose. Eg tek meg sjølv som eksempel. Eg har aldri vore til fare for meg sjølv eller andre. Dersom eg hadde blitt akutt dårleg, noko som er lite truleg, hadde eg sjølvsagt gått tilbake til sjukehuset. Likevel vart eg behandla som eit dyr, med ein halvtimes lufting per vakt, ofte med følgje. Dette er nedverdigande. Ein må kunne evne å sjå pasienten bak diagnosen og tilpasse rutinene på individnivå. Ein pasient med psykose er ikkje ein pasient med psykose, det er store individuelle skilnader. Men dette er visst for mykje forlangt av regelryttarane i norsk psykiatri.

Blodprøver er noko herk. Må ta det kvar veke, og har null tolmod igjen. Venting, venting og atter venting. Og kvar gong er det ei mørkhuda hijabdame som skal stikke meg. Olbogane er fulle av arr så eg ser ut som ein narkoman. Har full medkjensle med alle andre som ikkje likar sprøytestikking.

Holy shit, jeg er glad jeg ikke er religiøs, så jeg slipper å beskymre meg for dette. Og til deg som er religiøs, hvorfor i all verden tror du på en gud som vil deg vondt?

 

Trådstarter skriver

 

 

For det er ingen tvil - om dette skulle skje er det GUDS DOM

 

Hvorfor i all verden skal jeg ønske meg til guds rike, dersom han sørger for å starte krig og elendighet. En slik sadist vil jeg helst være så langt unna som mulig.

 

Jeg anbefaler både trådstarter og alle andre å nyte juletiden. Hittil er det vel ingen kristne profetier som har slått til, så hvorfor skulle denne gjøre det?

 

1. Eg trur på Gud fordi eg har opplevd han personleg. Det eksisterer for mykje evidens til at eg kan avvise det. Og det er lite logisk at noko så intrikat som skaparverket ikkje har ein intelligent skapar som står bak.

 

2. Kvifor tru på ein Gud som vil meg vondt? Gud ville meg aldri noko vondt, eg ser det så tydeleg no. Det er djevelen og hans helveteshær som vil meg og kloda vondt. Det er djevelen som er skuld i krig og elende, ikkje Gud. Eg fryktar at verda har gått til helvete pga synd mot den gode skaparen. Krig med Russland er berre ein manifestasjon av denne skrekkelege situasjonen.

 

3. Massevis av kristne profetiar har gått i oppfylling. Til dømes at Alexander den store sitt rike skulle delast mellom hans 4 generalar, eller opprettinga av staten Israel. Riktignok må vi skilje mellom bibelske profetiar (100% truverdige) og andre profetiar. Det er ingen garanti for at det vert krig med Russland no, men eg er overbevist om at krigen vil kome, og at utfallet vil verte fatalt for Norge.

Jula nærmar seg, og med den tidspunktet for den profeterte krigen mot Russland.

 

Jeremy Hoff har skrive nytt debattinnlegg:

 

http://idag.no/debattinnlegg/om-profetier-og-russland/19.25192

 

Sitat: "

Ja, dette er en alvorlig sak, og faren er reell. Selv hovedmediene rapporterer om en dramatisk opptrapping i spenningsforholdet til Russland. Så det er nok sunt for de fleste av oss å kjenne litt på alvoret i denne situasjonen. Vi bør alle være sikre på at vi er beredt til å møte Herren, for ingen av oss har noe løfte om morgendagen.

Vi kan også gjøre noen praktiske forberedelser, som det å lagre opp litt mat og vann, og snakke med de som står oss nærmest om hva vi bør gjøre dersom noe slikt skulle skje."

 

Tore Czilling er verdt å følgje bloggen til:

 

http://toreblogginfo.blogspot.no/2016/12/17-des-2016-en-krig.html

 

Sitat: "Kan man få en andre sjanse?
Men Ninive fikk ingen andre sjanse, når etterkommerne til Ninives slekt, de som omvendte seg, begynte å leve i fedrenes synder igjen. Da kom dommen, og byen ble totalt ødelagt. Spørsmålet, når det er så mange sovende kristne, er om vi egentlig får noen andre sjanse? Hvem tar det profetiske på alvor nå i vår tid? Vi nærmer oss profetisk midnatt, hvor dommer vil bli utført, pga syndene! Så våkn opp, styrk troen din, vend deg fra synd, og ta Guds Ord på alvor, og følg Kristus av hele ditt hjerte, helst når ingen andre ser deg!"

 

Min kommentar:

 

Eg har dessverre innsett alvoret i situasjonen, og at det mest truleg er ingen veg tilbake. Kanskje kjem ikkje Russland denne jula, kanskje kjem dei eller nokon annan på eit tidspunkt vi minst ventar det. Det skal kome krig og rykte om krig står det i Bibelen. Norge har fått mange sjansar, men har dessverre ikkje vendt om. Det er trist å tenkje på at det gode som Gud skapte og velsigna går dom og undergang i møte. Guds kjærleik har vorte møtt med ei kald skulder. Vi får klamre oss til håpet, sjølv om det ser mørkt og svart ut i verda idag.

I hvilken verden lever du i?

 

Høres ut som om du ikke er frisk selv og at du tror du lever på 1800-tallet.

 

Psykiatrien i dag er veldig god og er spesielt tilrettelagt for sunn og stabil rehabilitering.

Slutt å tro på det du ser på film, eller på det hjernen din forteller deg (om du er mentalt ustabil).

 

Anonymous poster hash: 3aaeb...224

Eg har opplevd å vere innlagt på akuttpsykiatrisk mottak, så eg snakkar av erfaring. Det er ein stad eg ikkje unnar noko menneske. Riktignok har eg aldri blitt tvangsinnlagt, tvangsmedisinert eller beltelagt, men eg kjenner systemet godt nok til å påstå at mykje av terapien er lite føremålstenleg og svært reduksjonistisk. Ein ser ikkje heile mennesket, berre symptom. Ein forstår ikkje at det som regel er ein grunn til at menneske agerer som dei gjer. Ein trur alt kan behandlast med pillar. Kollegialt samhald er viktigare enn å behandle pasienten rettferdig.

 

Kvifor skal ein teikne eit rosenraudt bilete av røyndomen, når ein har opplevd at det ikkje er slik?

 

Du kan stigmatisere meg som sjuk eller mentalt ustabil alt kva du vil, mi røyst krev å bli høyrt uansett. Det same gjer kokkohue si, og alle som har stått fram i media i seinare tid med skremmande erfaringar frå det psykiatriske helsevesenet. Ja, vi lever i 2016, men enkelte samfunnsområder har dessverre ikkje kome like langt. Behandlinga av psykisk sjuke i Norge idag har mykje til felles med behandlinga av kristne i Kina, som vert fengsla og får medisin slik at personlegdomen deira vert endra for alltid.

 

Så kan ein også stille spørsmål om det nødvendigvis er sjukdom berre fordi ein tenkjer annleis eller opplever røyndomen annleis frå det allment korrekte. For ikkje mange år sidan var homofili ein sjukdom, idag er det normalisert. Dei fleste psykiatriske diagnosar baserer seg på menneskeskapte kriterium (feks ICD-10). I staden for å utvise klinisk skjønn følgjer ein berre slavisk desse kriteria. Dette er opplest og vedtatt sanning, og hevdar ein at den såkalla sjukdomen kan ha ein anna etiologi og patogenese, vert ein med ein gong sjukeleggjort og uglesett av psykiatrien. Det er på tide at nokon snarast tek grep og forandrar denne delen av helsevesenet. Den er uverdig for eit land, som vert rekna blant dei beste i verda å bu i.

Jeg har vært fengslet i over fire måneder nå,og er redd jeg kommer til å dø her inne før de slipper meg fri.

Jeg blir tvangsmedisinert hver 14 dag med noe som gir meg lidelser, jeg får nesten ikke gå tur ut, og ihvertfall ikke i skogen - som jeg merker at kroppen min trenger.

 

De skal også tvangsflytte meg virker det som.. men jeg nekter å flytte! bor bra nå.. de vil sikkert ha meg i en bemannet bolig.. off det blir bare pes og bo der det jobber folk som lissom passer på å blander seg inn i livet mitt..

 

Min kropp - Mine tanker

Du skriv veldig godt om korleis det er å vere slave under eit system, som med alibi av å ville hjelpe, øydelegg livet til folk. Moderne psykiatri er lite mindre enn helvete på jord. Det er slike tilstandar ein såg i kommunistiske tvangsleirar eller middelalderfengsel. Med beltelegging og tvangsmedisinering, berre fordi ein tenkjer annleis enn det allment korrekte. God medisin er ikkje paternalistisk pine, men å gi folk fridom til å ta ansvar over sitt eige liv! Å gå ein tur i skogen er som du skriv god terapi. Psykiatrien derimot trur at god terapi er å få innelåst alt ein eig og har, legge kabal heile dagen eller chille på cella. Dei seier det er så bra miljø. Bullshit! Pleiarane bryr seg nada om anna enn å drikke kaffi og prate med kvarandre. Du er trass alt heldig som har tilgang på internett, det er eit sjeldant gode på sånne plassar. Ein kan jo verte overstimulert pføy. Nei, eg håpar du snart vert sett fri og får noko å glede deg over. Det viktigaste er å få helsevesenet på god avstand.

I alle dager.. Har du lest hva jeg har skrevet? Syter jeg fordi jeg er frisk? Du mener altså at jeg hadde latt være å syte dersom jeg var mer syk? 

 

God helse takker jeg meg selv og min livstil for. Dette har ingenting med Gud å gjøre 

 

Dersom du hadde vore meir sjuk, hadde du også vore kjend med helsesjargongen om du ville det eller ei. Det har ingenting med at du er dum eller mindre belest å gjere, du skal sjå det utelukkande som eit godt teikn at du er velsigna med ei god helse. Takk kven du vil, men ver vertfall glad og takknemleg. Det har du all god grunn til.

 

Som ein parentes, Winston Churchill røykte som ei pipe, men levde eit langt og rikt liv. Mange topptrente atletar har døydd i ung alder. Dette viser at sjukdom og død råkar uavhengig av livsstil (sjølv om det er ein statistisk samanheng).

 

(...) det virker som du er ganske uerfaren og dum når det gjelder sykdommer (...)

Du mener jeg er dum som ikke har begreper som akutt sinusitt, CRP og zithromax i mitt vokabular?

Takk Gud for di gode helse og ver glad. Kva er vitsen med å syte fordi du er frisk? Helsevesenet er noko dritt, som det er best å halde seg langt langt ifrå.